Słodko-gorzki smak szczęścia

No więc stało się, Mamuś.

Jedna z tych pięknych chwil,

a dla mnie trudnych i bolesnych zarazem.

Dostałam w buty pierścionek zaręczynowy.

Oczywiście nie od Mikołaja, a od M.

Wzruszeń miliony.

I nie mogłam do Ciebie zadzwonić.

Nie mogłam usłyszeć, jak się śmiejesz

i płaczesz jednocześnie.

Nie mogłam pochwalić się pierścionkiem.

Mogłam tylko gorzko zapłakać.

A teraz czekają mnie przygotowania.

Nie planuję wesela, tańców.

Raczej proste przyjęcie dla najbliższych.

I muszę to wszystko ogarnąć bez Ciebie.

Ach, czemu...